pörsümüş öfke, hiçliğin ağırlığı... ağlak bir isyan, sessiz. "güzel" hergün yenilir mi... O zaman Spinoza'yı hatırlamak istiyorum. 'akış var. İyi yok. Kötü yok.'
Ama kim koydu içime bu sümsük isyanı. sümsük çünkü kelime oyunu herşey. meydanlar dolu. meydanlar boş. kimse var. kimse yok.
bir tek müzik var. herkes sussa müzik çalsa.
herşeyi söylese.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder