bir varmış, bir yokmuş.

demokraaaasi şenliği! bir parti daha kapanır, yığınlar her zamanki gibi hiçe sayılır, olaylar çözülmüş olur, bu kadar kolay ki işte...
demokratik açılım, hukuki saçılım, bakımsız yargı, kaçılın türk DE-BOK-RASİ-si geliyorrrrr!!!

savaşalım, konuşmayalım, hepimiz türküz, hepimiz kürküz, kürküz yani işte hayvan postuyuz...
savaşalım, kan istiyoruz,yaşasın askere giden para,yaşasın silah ticareti, çok seviyoruz dünyayı, dünyayı öldürmeyi, adam öldürmeyi, yaşasın bok, yaşasın deBOKrasi!

neden bilmem...

uyuyup uyandığında bir mucize olcağını, güneş doğunca daha iyi daha mutlu ve enerji dolu olacağını sanırsın ama olmaz. yine aynı rutinle başlar gün. sonrasında da ne yapacağını düşünüp hiç bişey yapamazken geçiverir. insanlara duyduğun umut sürekli azalır.ve kendine de. çünkü bi türlü içindeki o yapışkan, çirkin, iç bunaltıcı, bulanık canavarı alt edemezsin... o canavar senin sıkıntınla, mutsuzluğunla beslenir, büyür.... o büyüdükçe daha yalnız, daha tahammülsüz... herşeyden ve herkeden daha uzak olursun. işte, böyle.